بی تردید و با فاصلهی زیاد، مینی سریال ۹ قسمتی «در انتهای شب» را میتوان، بهترین سریال نمایش خانگی ایران در ژانر خانوادگی دانست. همه چیز از قصه، فیلمنامه، بازیها، دوربین، و به ویژه دیالوگهای دو نفرهی بهنام و ماهرخ (ماهی) بینقص، باورپذیر و واقعی از آب درآمدهاند.
«در انتهای شب» قصهی فروپاشی بسیاری از خانوادههای طبقهی متوسط ایرانی، در بحران فزایندهی اقتصادی سالهای اخیر زیر فشار حداکثری تحریمهای بینالمللی را روایت میکند. بحرانی که طبقهی متوسط شهری را که پایگاه تحول خواهی در تاریخ معاصر ایران بوده است به زیر خط فقر سوق داد و گسلهای اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی و عاطفی جامعهی شبه مدرن ما را بیش از پیش آشکار ساخت.