واقعیت آمریکا؛ بهشت گمشده یا دوزخیان روی زمین؟!
ژان بودریار (۱۹۲۹- ۲۰۰۷)، فیلسوف و جامعه‌شناس پست مدرن فرانسوی در کتاب «آمریکا» (1988) این کشور حیرت انگیز را این‌گونه توصیف می‌کند: "آمریکا نه رؤیا است نه واقعیت، [بلکه] یک جور حاد واقعیت است".
بودریار معتقد است که ما در جهانی زندگی می‌کنیم که تحت تأثیر تجربیات و احساسات شبیه‌سازی شده است و توانایی درک واقعیت را از دست داده‌ایم و فقط واقعیت‌های آماده شده را تجربه می‌کنیم. جهانی که بر پایه‌ی مفاهیم وانموده (simulation) و ابرواقعیت یا واقعیت حاد (hyper-reality) بنا شده است.
وقتی تشویق بی‌امان نمایندگان مجلس آمریکا در استقبال از نتانیاهو (قصاب زنان و کودکان بی پناه غزه) را می‌بینیم، باید تصدیق کنیم که آمریکای واقعی نه آن تصویری است که امپراطوری رسانه‌ای دنیا تحت عنوان جهان آزاد در اذهان ساده‌اندیش شرقی برساخته است، بلکه به معنای دقیق کلمه زمامداران آمریکا را می‌توان مصداق دوزخیان روی زمین و جامعه‌ای که ساخته‌اند را، نه آن بهشت گمشده‌ی تصویر شده در رسانه‌ها، بلکه طبقه‌ی هفتم دوزخ برشمرد. کشوری که غیر از تخریب محیط زیست با بیشترین تولید گازهای گلخانه‌ای در جهان، در کیلومترها خارج از قلمرو خود، ماشین کشتار یک ایدئولوژی آپارتاید نژادپرست (صهیونیسم) را تأمین می‌کند و در داخل نیز آمار کشته‌شدگان تیراندازی های خیابانی آن با جنگ دیگری که در اروپای شرقی برافروخته است (اکراین و روسیه) برابری می‌کند. نه جان اروپایی ها و خاورمیانه‌ای ها برایش ارزشی دارد و نه حتی جان مردم خودش، مهم البته لبخند رضایت صاحبان کارخانجات تولید آتشبار اهریمنی است. آری، زبان آمریکا، زبان آتش است، البته با دیپلماسی لبخند، کراوات، کت و شلوار اتوکشیده و ادکلن زده!
#زبان_آتش
#جهان_آزاد
#دوزخ
#غزه
#آمریکا
#بودریار
#واقعیت_حاد
